This time about TRUST in Polish. "Trust is an essential ingredient in an organisation's ability to collaborate, drive business results, and achieve overall effectiveness". More on trust in English in my previous post.
„Zaufanie
jest jak pieniądze. Potrzeba wielu lat, żeby je zyskać, a wystarczą minuty,
żeby je stracić”
~ Jurgen Appelo, Management 3.0 Workout
Czym jest zaufanie?
Zaufanie jest emocją okazywaną
ludziom, przedmiotom czy instytucjom, takim jak firma, rząd czy społeczeństwo. Zaufanie
wobec jakiegoś obiektu jest to wiedza lub wiara, że jego działania, przyszły
stan lub własności okażą się zgodne z naszym życzeniem. Często oznacza nawet
przekonanie jednej ze stron w to, że motywacją drugiej strony wobec niej jest
bycie uczciwym i chcącym działać dobrze. Zaufaniem
obdarowujemy osobę, której wierzymy, że będzie doradzać nam dobrze, myśląc o
nas, a nie o sobie. Zaufanie może,
ale nie musi być odwzajemnione; jest jedną z podstawowych więzi międzyludzkich,
zarówno w rodzinie jak i grupach społecznych, i bywa szczególnie cenne w
sytuacjach kryzysowych. Definicja zaadaptowana z Wikipedia.
Czym jest kapitał społeczny?
Fakt podzielania wspólnych
poglądów i przekonań, z których wywodzi się zaufanie, stanowi podstawowy
składnik kapitału społecznego i istotną wartość ekonomiczną. Kapitał społeczny to formalne i nieformalne
związki między jednostkami, społeczne powiązania oraz normy wzajemności i
zaufania. (W. W. Powell, L. Smith-Doerr za Krzysztof Nowakowski, Wymiary
zaufania i problem zaufania negatywnego w Polsce).
Brak zaufania powoduje, że ludzie przestają wierzyć w sens działania
zespołowego, stają się aspołeczni. Francis Fukuyama dzieli społeczeństwa
na: zaufania społecznego i braku tego zaufania. Przez zaufanie rozumie
mechanizm oparty na założeniu, że innych członków danej społeczności cechuje
uczciwe, kooperatywne zachowanie oparte na wspólnie wyznawanych normach (za
Krzysztof Nowakowski, Wymiary zaufania i problem zaufania negatywnego w Polsce).
Jak jest w Polsce z
tym zaufaniem?
Skoro bez zaufania nie ma pracy zespołowej. To czy w Polsce,
przy tak” żenująco niskim poziomie zaufania
do kogokolwiek i czegokolwiek”, mamy szansę na sukces w realizacji projektów i
dalszy rozwój?
Źródło: http://civicpedia.ngo.pl/wiadomosc/955642.html |
Psycholog społeczny prof. Janusz Czapiński uważa, że Polska nie wejdzie
do grupy krajów wysokorozwiniętych, czyli opierających rozwój gospodarczy na
wiedzy, bez zwiększenia zaufania i aktywności społecznej. Podkreślił, że
kapitał społeczny trzeba budować przede wszystkim w administracji publicznej i
w szkołach.
Wg. prof. Czapińskiego: „w
krajach słabiej rozwiniętych, a do takich nadal należy Polska, decydującą
przesłanką wzrostu gospodarczego jest kapitał ludzi. Z kolei w krajach
wysokorozwiniętych tempo wzrostu gospodarczego zależy przede wszystkim od tzw.
kapitału społecznego. Przy obecnym poziomie kapitału społecznego, awersji do
współpracy, wzajemnej nieufności we wszystkich środowiskach, nie jest możliwy dalszy
rozwój Polski. Polska - na tle Europy - jest na szarym końcu pod względem
deklarowanego poziomu zaufania wobec innych ludzi. Bardzo mały odsetek Polaków
jest przekonanych, że ludzie "najczęściej starają się być pomocni". -
Dużo Polaków ma awersję do współpracy. Nie ufają kontrahentom - m.in. dlatego w
Polsce kultywowane są mikro- i małe przedsiębiorstwa, które nie będą zainteresowane
tworzeniem klastrów. W Polsce jest bardzo niewiele grup producenckich. Trzeba
uchylić tę awersję i wzbudzić zaufanie Polaków do siebie i do instytucji.
Budowę tak rozumianego kapitału
społecznego należy rozpocząć od reformy szkoły, czyli zmiany promowanej tam
"formuły indywidualistycznej" na promowanie współpracy uczniów. Po
drugie, mówił profesor, instytucje publiczne nadal dają Polakom zbyt mało
powodów, aby im zaufać. Wreszcie - zdaniem profesora - należałoby stosować
zachęty (m.in. podatkowe) dla firm, aby zdecydowały się łączyć swoją produkcję”.
Całość tutaj.
Osobiście obserwuje coraz więcej nowych
inicjatyw, które działają na rzecz lokalnych
społeczności. Ba, sama je współtworzę i aktywnie w nich działam. Działalność
stowarzyszenia Project
Management Institute Poland Chapter (PMI PC) jest też doceniana na świecie.
W październiku 2013 PMI Poland Chapter został laureatem nagrody "Chapter
of The Year" - najbardziej cenionej nagrody przyznawanej przez Zarząd PMI
Global za doskonałe wyniki w działalności i rozwoju organizacji. W październiku
2014, PMI Global ponownie wyróżnił PMI Poland Chapter, tym razem w kategorii
"Collaboration and Outreach", czyli za osiągnięcia w zakresie współpracy i spektrum działania. Między
innymi doceniono naszą już jedenastoletnią inicjatywę English Summer/Winter
Camp oraz kilkuletni program Project Management at School.
Czy więc jest aż tak źle?
W kolejnym wywiadzie
prof. Czapińskiego czytamy: „Cały czas wszystkie te organizacje wspólnotowego
działania są właśnie tymi wysepkami na
ogromnym morzu polskiej nieufności. I niestety nie decydują o tym, w którą
stronę idziemy. Oczywiście błogosławię tego typu inicjatywy, ale niestety są
one znikome. W większości badań, w tym także w Diagnozie Społecznej, właściwie
w ogóle ich nie widać. Jeśli pytamy 26 tys. Polaków, to wśród nich może się
trafi ok. 50, którzy w jakikolwiek sposób działają wspólnotowo.”
Źródło: http://civicpedia.ngo.pl/wiadomosc/955642.html |
Więcej na temat jak zbudować i odbudować zaufanie w zespole,
nie tylko projektowym, w kolejnej części artykułu już wkrótce.